top of page

Het sprookje van Sjamanka
De reis van Assepoester

Assepoester bevind zich op het pad om een Sjamanka te worden.

Assepoester is een heel oud verhaal van het glazen muiltje dat maar aan een voet pastte. Een transformerend verhaal over het bewustzijn en de verbinding met moeder aarde.

Op het moment dat Assepoester de verbinding verliest met moeder aarde, sterft haar moeder. Haar stiefmoeder werkt alleen maar met takenlijstjes voor haar, vanuit een dualistisch bewustzijn. Zonder plezier en flow en zonder verbinding met haar gevoel. Zo word Assepoester steeds mee genomen in de wereld van materie en de gedachtes. 

Ze doet haar klusjes die ze opgedragen krijgt ijverig en zonder klagen, en zo blijft ze bijna 'egoloos'. 

De vader van Assepoester kiest voor de stiefmoeder en daarmee de materie ( de valse schijn), en niet meer voor de verbinding met de moeder aarde energie.

​

Assepoester betekent blazen; zij die in de as blaast.

Ze slaapt bij de haard in het huis, en blaast elke ochtend op de kooltjes in de as om het vuur in de ochtend aan te krijgen.

Het bewaken van het vuur in de haard was in de oudheid een heilige taak, die alleen door maagdelijke priesteressen gedaan mocht worden.

De haard is het hart. Het centrum van het huis en staat symbool voor het centrum van je persoon. De wezenlijke; de kern van Assepoester is niet aangetast.

Ze blijft bij haar centrum, haar eigenheid.

Waar haar stiefzussen vragen om dure kleding en juwelen, vraagt Assepoester om de eerste tak die haar vaders hoofd aanraakt tijden zijn terugreis.

Het blijkt een tak van de Hazelaar te zijn. 

Ze blijft trouw aan zichzelf en vraagt om een teken. Het teken, ofwel de tak, is duidelijk. De Hazelaar is de boom van wijsheid. Vaak worden de wichelroedes en toverstokken ook van de Hazelaar boom gemaakt. Ze krijgt met de tak een jong plantje van wijsheid, om haar eigen intuïtie te ontdekken.

De tak kan een middel worden om te 'reizen' tussen de zichtbare en onzichtbare wereld.

Ze plant de tak op het graf van haar moeder, en zo bezoekt ze het graf elke dag om te mediteren en te huilen. Daardoor ontstaat een heilige plek. De tak groeit uit tot een boom en een wit vogeltje zittende op een tak geeft haar alles wat ze wenst.

Aschenputtel_09.jpg

Assepoester kan de connectie met de wereld & moeder aarde weer maken.

De Hazelboom word de Yggdrasil, de levensboom, waarmee te reizen.

Het witte vogeltje kan je als haar intuïtie zien.

De duiven die ook in de boom zitten zijn de vrouwelijke energie.

Als Assepoester via de levensboom ( en wensboom) toegang krijgt tot haar wereld, de bron.

Door haar intuïtie weet zij de juiste beslissingen te nemen, en kan zij de verbinding weer maken met de kracht van moeder aarde. 

Ze ondergaat en initiatie, een reizen naar het bal in een gouden en zilveren jurk en schoentjes.

Tot twee keer toe kan Assepoester de prins ontvluchten, 1x klimt ze in een duiventil en de 2e keer in een perenboom. 

('Ze klom zo vlug als een eekhoorntje tussen de takken', staat letterlijk in het sprookjesboek geschreven (Grimm), het eekhoorntje word ook wel Ratatosk genoemd, de boodschapper van de Yggdrasil, tussen de werelden).

Ze klimt vervolgens aan de andere kant van de til of boom weer uit, voordat het door de koning omgehakt kan worden.

Beide keren onderbreekt ze haar reis om via de paal of boom terug te keren naar haar wereld van de materie en gedachtes. Bij de 3e keer verliest ze haar schoentje en daarmee kan de prins haar in de materiele wereld terugvinden.

​

Het Paleis staat voor de 'onzichtbare wereld, een plek die je bezoekt via een reis.

In het universum heb je geen twee voeten nodig en dualiteit. Daar vind je de eenheid.

De Sjamanka heeft 1 voet met schoen in de mensenwereld, en 1 blote voet in het universum staan.

​

De stiefzussen proberen deze krachten na te bootsen en spelen vals door een teen of hiel weg te snijden. Maar de duiven verraden hen. Ze roepen: Roekoe, er is bloed in de schoen, de schoen is te klein, dit zal de echte bruid niet zijn.

Deze twee duifjes zitten in de Hazelaar.

De 2 stiefzussen kunnen alleen de sjamanistische reis maken doordat ze bloed laten vloeien, hun levensenergie weg te geven.

Je kan het zien als het nemen van drugs om tot die andere kant te komen en daar moet je vaak fysiek en geestelijk een prijs voor betalen.

Assepoester kan zonder zo'n offer een reis maken naar het betoverende land. En door te poetsen in de haard blijft ze zo trouw aan zichzelf, en in haar centrum. Het bezoeken van het graf van haar moeder geeft haar een vernieuwde band met moeder aarde. De Hazelaar en duiven wijzen haar de weg naar binnen. Zelfs als alles hopeloos lijkt geeft zij niet op en herrijst uit de as, en dan begint de reis van het dualistische, materiele naar een eenheidsbewustzijn.

Bij de 3e keer laat ze weten dat ze door de oog van de naald kan, en haar glazen muiltje zelfs in de fysieke wereld, zonder hulp, kan passen.

Ze bewijst dat zij de ware bruid is, de duiven zitten op haar linker en rechter schouder. Haar vrouwelijke en mannelijke kant zijn in balans.

Haar Hieros Gamos, het innerlijke huwelijk dat zij viert met haar prins.

Dit maakt haar tot een geoefende reiziger tussen de werelden, tot een ware

Sjamanka.

  • Grey Facebook Icon
bottom of page